Swingende barokmuziek en een intrigerende, moderne compositie

Jeanette Vergouwen-de Caluwe

De liefde voor de barokmuziek straalde ervan af bij blokfluitiste Lucie en de leden van het Orkest van de Achttiende eeuw (O18c). Dit tournee is bijzonder, omdat de musici oude en nieuwe muziek spelen, oprichter van het orkest Frans Brüggen herdenken en duidelijk maken dat er in Nederland vele talenten zijn, die de toekomst van dit land kunnen verzekeren.

Kunnen en willen, want het huidige culturele klimaat is net zo somber als het weer van zaterdag 7 december. In de uitverkochte Zeeuwse Concertzaal in Middelburg heerste een warme en blijde sfeer, buiten raasde de wind en stroomde de regen overvloedig.

Ik hoef maar weinig woorden te besteden aan dit verrassende optreden. Het concert met topmusici die met hart en ziel Bach en Vivaldi spelen en daarnaast een modern werk uitvoeren, dat ontsproten is aanLa Notte di Natale de voedingsbodem van Vivaldi, was een speciale ervaring.

Laat ik eerst en vooral duidelijk stellen dat mensen die zeggen dat barokmuziek ingewikkeld, saai en elitair is, er waarschijnlijk nooit echt naar geluisterd hebben. Lucie Horsch is het levendige voorbeeld van het vertolken van ‘oude’ muziek op een heerlijke, ontspannende, blijde, en wervelende wijze.

Meteen in het Allegro van het Concerto in E (BWV 1053) van Bach werd duidelijk dat Horsch en O18c musiceerden in grote eensgezindheid. Dit arrangement van een klavecimbelconcerto voor blokfluit (Frans Brüggen) en het middendeel voor altstem (Lucie Horsch) is origineel en ook gewaagd. De muziek van Bach klonk energiek en swingde in de snelle delen en de ietwat melancholische aria (Sterf in mij wereld en al je liefde) werd een reflectiemoment.

Vivaldi, de componist, die voor bijna alle instrumenten concerti schreef, werd alle eer aangedaan. Het was heerlijk om te zien hoe Horsch op verschillende blokfluiten speelde en tussendoor de aria Sovente il sole van Vivaldi zong met de knappe begeleiding van de viool obligato (Sophie Wendell). Het Concert voor 2 violen uit L’Estro Harmonico werd gebracht door blokfluit en viool. De omarmende snelle delen klonken virtuoos, dansant en vlot, heerlijk met al die korte nootjes en die vloeiende loopjes.

Na de pauze werd na het korte werk Madrigalesco voor strijkers van Vivaldi de nieuwe compositie Fetiapoipoi (De Morgenster) van Reza Namavar vertolkt. Verrassend en boeiend door het oproepen van allerlei sferen. Je hoorde het geheimzinnige van een donkere nacht, de prille vogelzang in de ochtend en het aarzelen van het doorbrekende licht. Je zag de verschillende technieken die Horsch gebruikte en onderging de onwezenlijke sfeer. En zelfs de humor brak door in het slot.

Het Flautino concert in C (RV 443) van Vivaldi is het visitekaartje van Horsch, virtuoos vuurwerk, geen knallers maar siervuurwerk, zeker in het stralende en toch treurige Largo.

De toegift (deel uit het Concerto La Notte di Natale van Corelli) onderstreepte het heerlijke voldane (feest)gevoel dat dit optreden de muziekliefhebbers bezorgde.

 

Terug naar overzicht