Jeroen de Groot en Bernd Brackman - The 3 B’s (bees) Recital

B’s zoeken elkaar altijd op en dat geldt ook voor componisten.
Johann Sebastian Bach (1685-1750): uit Partita nr 2 in d: - Chaconne
De Chaconne is het vijfde en laatste deel van een stuk dat te boek staat als de Partita nr. 2 in d-klein (BWV 1004). De Chaconne is een 16e eeuwse Spaanse dans. De herkomst ervan is raadselachtig, maar wie het stuk hoort, is verkocht. Zo verging het ook de 19de-eeuwse componist Johannes Brahms (1833-1897), die in de Chaconne ‘een complete wereld’ hoorde.

Ludwig van Beethoven (1770-1827): Kreutzer sonate, opus 47 in A
Sonate nr. 9 (opus 47, A gr.t.), ook wel de Kreutzersonate (genoemd naar de Franse violist Rudolphe Kreutzer) is een uitzondering onder de sonates van Beethoven, doordat de viool en de piano een gelijkwaardige rol hebben. Beethoven schreef deze sonate tijdens zijn z.g. ‘tweede periode’. In deze periode wil Beethoven zich losmaken van de grote invloed die de componist Haydn op hem had en zijn eigen weg gaan. Van alle sonates die Beethoven schreef is de Kreutzer zonder twijfel de indrukwekkendste, wat betreft lengte, moeilijkheid en virtuositeit.

Johannes Brahms (1833-1897): vioolsonate nr 3, op. 108
Brahms vioolsonate in d kl.t. is de laatste van de vioolsonates die Brahms schreef. Hij componeerde deze sonate tijdens een verblijf in het door hem zo geliefde Zwitserland tussen1886 en 1888. In tegenstelling tot Brahms andere twee sonates heeft bestaat deze als enige uit vier (in plaats van drie) delen: een Scherzo extra, dat als ondertitel heeft ‘con sentimento’. En dat is te horen.

i.s.m. St. Kamermuziek Zeeland